Lieve Jip, In 1997 kwam je in asiel als kitten, helemaal alleen. Een klein vrolijk poesje. Wat hebben we van je genoten. Altijd lepeltje lepeltje in bed. In bad uit de kraan drinken. Vorig jaar werd je ziek, maar het ging eigenlijk best goed. Tot vorige week woensdag. Het was te veel. Toch heel onverwacht hebben we je moeten laten inslapen. Wat een verdriet. Op 28 oktober 2009 kwam er een einde aan jouw leven. Maar de herinnering blijft. Als iets liefs ons verlaat, blijft toch te liefde |