Onze kanjer

Geboren op 12 maart 1995 en gestorven op 12 december 2008

Tjieko, onze zwarte hartendief. 11 jaar ruim heeft hij deel uitgemaakt van ons gezin. Overal ging onze poedel mee naar toe. Waar hij niet naar binnen mocht, gingen wij ook niet naar binnen. Hij had ons hart veroverd. Hij was het maatje van Ana. Samen hebben jullie veel genoten. Denk daar aan terug.

De eerste 2½ jaar heeft Tjieko een ander baasje gehad. Die kon niet meer voor hem zorgen en zo belandde hij in een dierenasiel. Daar hebben wij heb weggehaald. Zwaar verwaarloost. Eenmaal bij ons was hij niet meer uit ons gezin weg te denken.

Al die jaren ging hij overal mee naar toe. Op vakantie naar Oostenrijk. De bergen in. Wandelen, sneeuw, beekjes. Naar het strand. Lekker uitwaaien. Naar het bos. Overal snuffelen. Altijd mee. Uitgaan dat was het liefste wat hij deed.

Tot de vakantie van 2007. Hij bleef maar steeds hoesten. Naar de dierenarts en van daaruit door naar een kliniek. Echo, foto’s en uiteindelijk een operatie. De milt werd verwijderd. Uitzaaiingen naar de lever. We hielden ons hart vast. Je weet dat het eens komt. Afscheid nemen. Alleen we waren daar nog lang niet aan toe. Gelukkig, gelukkig. De kanker was goedaardig en de uitzaaiingen konden geen kwaad. Tjieko knapte na de operatie weer op.

Eind 2008 zijn we nog een lang weekend naar het strand geweest. Wel ging de kar mee zodat als hij moe werd hij daarin kon zitten. Zo kon hij toch nog mee overal naar toe. Vlak voor de Kerst werd het snel minder. Maar dat het zo snel zou gaan, konden wij niet vermoeden. Hij was moe. Voor hem hoefde het niet meer zo. De laatste dagen kwam hij niet meer overeind alleen voor de hoognodige plas. Gelukkig heeft onze kanjer niet lang geleden. We zijn nog bij de dierenarts geweest maar die ontdekte niet wat verdachts. Ouderdom. Hij kreeg nog een spuit om vocht af te drijven. Aan het eind van de dag blies hij zijn laatste adem uit. Wij waren er nog niet aan toe maar toch zijn wij blij dat hij zo is gestorven en wij niet de beslissing hebben hoeven nemen.

We hebben erg van je genoten. Veel van je genoten. Voor ons was het veel te vroeg. Je had nog veel langer bij ons mogen zijn. Bedankt voor al je fijne en plezierige momenten. Nooit was je kwaad of deed je kwaad. Altijd vrolijk. Altijd lief. Zoveel herinneringen.

Wat zullen wij jou missen!!!