| Onze Yuki |
| Geplaatst op: 12 mei 2020 om 19:25 uur |
|
 |
Wat een overweldigend pijn, wat een verdriet om het leven te moeten leven zonder jou.. Je was nog maar 3.. Je was lief, je was leuk, je was mooi.. Je hebt ons nooit pijn gedaan, je bent nooit boos geweest, je was zo zacht van binnen. Wakker worden doet pijn, omdat ik weet dat jij niet meer de eerte zult zijn die ik zie, slapen doet pijn.. omdat je niet meer op mijn borst komt slapen en spinnen. Alles doet pijn Yuki.. Je volgt me niet meer, je slaapt niet meer op me arm.. Je hoort het geluid van me gitaar niet meer.. Je moeder leest niet meer omdat je haar boek niet meer bijt, lacht niet meer omdat jij niet meer stom doet.. Je was overal in ons leven te vinden, je was ons normaal.. We zullen je nooit vergeten, we missen je zo erg..
Niks is normaal meer zonder jou Yuki..
Onze kleine zoon we houden van je,
Rust zacht
16-04-2017 - 06-05-2020 |
|