Lieve Max,

Als pup ben je bij ons gekomen. We hebben je vanaf toen heerlijk verwend. Je mocht  je van ons als een echte Labrador gedragen. Heerlijk door de plassen rennen, liefst met heel veel modder, zwemmen en apporteren. Als je kon praten dan zou je lijfspreuk geweest zijn:

“Een dag niet in het water, is een dag niet geleefd.”

Wat had je veel fans, in de familie en in de buurt. Vooral kinderen vond je geweldig.

Met de jachttraining heb je door heel Nederland veel punten gescoord, al was je aandacht soms meer bij je maatjes dan bij de opdracht van de baas…….

Het laatste jaar werd steeds moeizamer, je kreeg meer last van artrose, van hartruis en van een moeilijke ademhaling. Met veel medicijnen hebben we je leven nog kunnen rekken.  Je ging zelfs nog mee op vakantie en mee naar Zeeland, mee in de hondenfietskar….

Rust nu maar lekker uit, lieve Max, op je mooie plek langs het slootje, dichtbij één van je favoriete bossen.

Voor altijd je baasjes

Winfred en Harma